Aan: Oma
Opi, het tafereeltje waar ik nu naar zit te kijken haalt het niet bij de rooskleurige voorkant van de kaart maar moet u in de handjes doen knijpen. Uw kleinzoon zit, al wachtend op z’n schoonvader, bij de Moskee – buiten dat dan weer wel.
De moskee, de andere kerk zeg maar. Boeiend evenement op deze Januarische vrijdag en zo van buiten lijkt het toch echt heel anders als ik het vergelijk met ons wekelijkse bezoek aan de vriezer aka de kerk zoals ik er ook wel eens naar refereerde. Want God had, in mijn ogen, de kachel niet uitgevonden. Was de man soms maar eens iets concreter en vooral praktischer.
Buiten de moskee loeit iemand uit een speaker in een taal die het gros van Amsterdam niet machtig is. Dus echt om nieuwe harten te winnen is het niet zo is mijn vermoeden. Marketing technisch is er wel een slag te maken.
Wat me verder opvalt is dat in tegenstelling to de kerk je hier gewoon halverwege een preek naar binnen kan lopen. Het is schering en inslag. Die immer open en dichtgaande tochtende deur, dit moet resulteren in een snotterende aanhang. Hier zal waarschijnlijk niemand preventief voor gebeden hebben. Maar als dit bij ons had gekunt dan weet ik zeker dat de zeurende verhaaltjes van pastoor vd Linden door de hele gemeenschap zou worden overgeslagen. Wat een mijmerende zemelaar was dat altijd. Hij zal wel een talent hebben gehad ook al zijn er geen verhalen van misbruik onder de misdienaartjes. Hij maakte er een sport van het zo oninteressant, saai en abstract mogelijk te maken. Of het ooit iemand heeft aangesproken, we waren verdomme allemaal boeren. En de grootste boer en eeuwige vrijgezel van het dorp, Ruttel, zelfs die was altijd present op de voorste bank van de best bezochte mis in de week, namelijk op zondagochtend. Zat altijd met z’n ogen dicht te gorgelen in z’n kater van zaterdagavond. Alleen als er communie werd gedaan dan was ie er als de kippen bij, gratis brood, wijn en nog een graai uit de gevulde collecte pot. En iedereen wist het. De hele gemeenschap zat gewoon Ruttel z’n vrijgezellige levenstijl te bekostigden. God was zelfs zo blij met Ruttel dat ie hem de loterij heeft laten winnen.
De kerk, het was me er eentje.